مردم- حاکمیت؛ دوگانه‌ای که ترامپ پیش می‌برد

رئیس‌جمهور آمریکا در یک روز هم فرمان تشدید فشار علیه جمهوری اسلامی را امضا کرد و مدعی شد این اقدام علیه نظام ایران است و هم خود را دوست مردم کشورمان نامید!

دوقطبی‌سازی، از روش‌هایی است که هدف دشمن از آن ایجاد اختلاف شدید میان ۲ طیف جامعه یا کلا «مردم / مسؤولان» است. اقدام ترامپ نیز بی‌شک برای فشار اقتصادی بر کشور به امید بدتر شدن اوضاع معیشتی و به تبع آن، عصبانی شدن ملت از نظام است. اگر ترامپ موفق به انجام چنین کاری شود و مردم را به خیابان‌ها کشانده و اعتراضات خشونت‌آمیز فراگیر شود، در وهله نخست می‌خواهد جمهوری اسلامی از آرمان‌هایش کوتاه بیاید، برتری آمریکا را پذیرفته و کاملا گوش به فرمان آن رژیم ظالم شود و اگر هم شد، از آن بالاتر مطلوب نیم‌قرنی نظام سلطه مبنی بر سرنگونی جمهوری اسلامی را به نام خود ثبت کند.

۱- ذات دشمن دشمنی است؛ درباره این موضوع بحثی وجود ندارد اما با مروجان داخلی سیاست دشمن که با آن همراه می‌شوند و علیه وطن و هم‌وطنان خود اقدام کرده و با تلاش برای دوقطبی‌سازی جامعه، اهداف خصم را پی می‌گیرند، باید به شدت برخورد شود.

۲- پیش از این، دوگانه‌هایی چون اصولگرا/ اصلاح‌طلب، دل‌سوزان(موافق برجام)/ دلواپسان(مخالف آن) و موافق تحت سلطه آمریکا قرار گرفتن/ مخالف آن را در سیاست، تیم ملی فوتبال ایران/ تیم جمهوری اسلامی را در ورزش و مخالف حجاب اجباری/ موافق حجاب اجباری را در موضوعات اجتماعی مشاهده کرده‌ایم که توسط رسانه‌های دشمن بویژه بی‌بی‌سی فارسی با هدف غیریت‌سازی استفاده شده و می‌شود. اوج این خباثت در فتنه ۴۰۱ در پی مرگ مهسا امینی بروز کرد.

همزمانی فتنه و بازی‌های تیم ملی در جام جهانی موجب فشار خارج از عرف بر بازیکنان شد. دشمن از هر حرکتی سوءاستفاده می‌کرد و بازیکنان تیم ملی که در شرایط سخت روحی قرار داشتند و همچنین تخصصی درکنترل و بروز کنش سیاسی خود نداشتند، هم گاهی اقداماتی با اقداماتی غیر حرفه‌ای و از روی جهل به نیات مغرضانه، اهداف دشمن را محقق می‌کند. مثلا نخواندن سرود جمهوری اسلامی در بازی با انگلیس، از سوی بیگانگان و ضدانقلاب به عنوان مخالفت اعضای تیم ملی با نظام تفسیر شد و خواندن آن در بازی با ولز و آمریکا، اجبار حکومت! بازی با انگلیس و آمریکا که باختیم، تیم ملی را تیم فوتبال جمهوری اسلامی می‌نوشتند و می‌خواندند و ولز را که در یک بازی باشکوه و تاریخی شکست دادیم، نوشتند و گفتند پیروزی تیم ملی فوتبال ایران بر ولز!

آن‌ها که منتقد و در عین حال وطن‌دوست هستند، همان ابتدا متوجه شدند رسانه‌های ضدانقلاب، ضدایران هم هستند و در زمین بازی او حاضر نشدند. آن قشر فهمیدند دشمن سعی دارد گوش‌های ملت به شنیدن این اصطلاحات دوگانه‌ساز عادت کرده و بین ایران و جمهوری اسلامی تفاوت قائل شود از این رو با درک این موضوع، مثلا هنگام گلزنی بازیکنان‌ ملی‌پوش‌مان به عمد بر پرچم جمهوری اسلامی بوسه زدند. اما برخی در داخل چندان اهمیتی به این موضوع مهم رسانه‌ای – تغییر ذهن – ندادند و آن را خطرناک ندانستند؛ در حالیکه اتفاقا خطر بزرگ همین عادی شدن این موضوع است که ایران(مردم ایران) یک چیز و نظام اسلامی چیز دیگری است.

۳- ترامپ و مشاوران وی با القای این موضوع می‌خواهند طیف اصلی حمایت از نظام که همان مردم هستند، از جمهوری اسلامی ابتدا دلسرد و سپس جدا کرده و در مرحله بعد آن را مقابل حکومت قرار دهند. پیام آمریکا واضح است: «مردم ایران! کشورتان دو بخش مخالف هم است؛ یکی خود شما و دیگری حاکمان‌تان. هر اتفاقی در مملکت‌تان بیفتد، ما نقشی نداریم بلکه مسؤولان‌تان مقصرند، ما شما را تحریم نکردیم؛ نظام مستقر در کشورتان را تحریم کردیم. اگر سختی می‌کشید به خاطر تحریم‌های ما نیست؛ به خاطر نظام‌تان است و… حالا خودتان انتخاب کنید که با ما هستید یا علیه ما!».

 اگر حتی اندکی از هدف ایالات متحده در زمینه دوقطبی‌سازی مردم/ نظام، محقق شود، حداقل اتفاق نامبارکی که رخ خواهد داد، «تفرقه» است؛ جامعه‌ای که متفرق شود طعمه‌ای لذیذ برای کفتارهای یانکی است. چه بسا به همین خاطر است که رهبر حکیم‌مان هنگام انتخابات‌های مختلف می‌فرمایند: «آن کسانی که حتی نظام را قبول ندارند، بیایند در انتخابات شرکت کنند».

ترامپ که به هدفش در جدا کردن مردم از نظام نخواهد رسید و همین چند روز دیگر – ۲۲ بهمن – پاسخ خود را خواهد گرفت ولی این چیزی از مسؤولیت افرادی که باید مشکلات را رفع و وضعیت اقتصادی مردم را به ثبات برسانند، کم نمی‌کند. یا واقعا برای رضای خدا و مردم و حفظ ایران کار کنید یا اگر واقعا رفع معضلات را در توان خود نمی‌بینید، شرافت داشته باشید و با کنار رفتن عرصه را برای افرادی خالی کنید که توان خدمت بیشتر و موثرتر دارند.